Ervaringen uit 1949 van een 20-jarige dienstplichtig militair uit Twente.

 

In het jaar 1949 volgde ik als 20-jarige dienstplichtige militair de opleiding tot sergeant-majoor administrateur (S.M.A.) aan de 2e C.O.A.K. in de Vloeddijkkazerne te Kampen.

De IJssel was bij Kampen behoorlijk breed. Een eind stroomopwaarts, niet te dicht bij een krib, ben ik met een paar anderen over de rivier en weer terug gezwommen.

Vanuit de stad over de brug lag links IJsselmuiden. Daar bevond zich onze schiet- en stormbaan.

We moesten ook leren pistoolschieten. Dat gebeurde aan de rand van het IJsselmeer. We marcheerden ernaartoe. Er stond een schietschijf opgesteld. Een keer maakte ik er een indrukwekkend natuurverschijnsel mee. We naderden marcherend het IJsselmeer. Uit het dreigend zwarte wolkendek kwam in de verte een windhoos op ons af. Niet ver van ons vandaan bereikte de hoos het wateroppervlak en veroorzaakte een geweldige oprijzende waterzuil. Ik ben het nooit vergeten.

Soms moesten we met geladen pistool (de pal erop) ‘s nachts wachtlopen in de Vloeddijkkazerne of  in de garage met militaire voertuigen een eindje stroomopwaarts aan de IJssel.

Bij veel kazernes stonden grote tonnen waarin overgebleven voedsel werd gedeponeerd. In Kampen kwamen vanuit onze kazerne resterende etenswaren terecht in woningen die achter ons gebouw stonden.